اجزای کلیدی یک سرور چیست؟

پردازنده (CPU)
پردازنده یا واحد پردازش مرکزی (CPU)، مغز متفکر سرور به شمار میرود. این بخش مسئولیت اجرای دستورالعملها و انجام میلیاردها محاسبه در ثانیه را بر عهده دارد. پردازندههای مدرن با بهرهگیری از معماری چند هستهای، امکان پردازش همزمان حجم عظیمی از عملیات را فراهم میکنند. در دنیای سرورها، این قدرت به اوج خود میرسد؛ به طوری که پردازندههای پیشرفته مجهز به دهها هسته بوده و بسیاری از سرورها از چندین پردازنده به صورت همزمان بهره میبرند.
یکی از کلیدیترین اجزای پردازنده، حافظه پنهان (Cache) است که به عنوان سریعترین حافظه در سلسله مراتب ذخیرهسازی سرور عمل میکند. این حافظه، دادههای حیاتی مورد نیاز برای اجرای دستورات فعلی و آینده را نزدیک پردازنده نگه میدارد تا دسترسی به آنها با حداقل تأخیر صورت پذیرد. به همین دلیل، پردازندههای سرور از حجم حافظه پنهان بسیار بزرگتری نسبت به پردازندههای رایانههای شخصی برخوردارند تا بتوانند بار پردازشی سنگین سرورها را مدیریت کنند.
حافظه (RAM)
حافظه رم (RAM) نقش انبار اصلی و فوقسریع دادههای در حال پردازش سرور را ایفا میکند. این حافظه، میزبان سیستم عامل، برنامههای در حال اجرا و تمام دادههایی است که پردازنده برای انجام عملیاتهای جاری به آن نیاز فوری دارد. پهنای باند مورد استفاده در حافظه رم، به مراتب فراتر از پهنای باند درایوهای ذخیرهسازی است، حتی اگر از پیشرفتهترین SSDهای NVMe استفاده شود.
هرچه رم یک سرور بیشتر باشد، میتواند اطلاعات بیشتری را برای پردازنده آماده نگه دارد. در نتیجه، پردازنده کمتر نیاز دارد به سراغ حافظههای کندی مانند هارد دیسک یا SSD برود. از آنجایی که دسترسی به رم صدها برابر سریعتر از حافظههای دائمی است، این کاهش مراجعه به دیسک، باعث افزایش سرعت چشمگیر در عملکرد کلی سرور میشود.
یک مثال ملموس، سرورهای پایگاه داده هستند. اگر dataset (مجموعه داده) کامل در RAM بارگذاری شده باشد، سرور میتواند به تمام Queryها (پرسوجوها) بلافاصله و بدون تأخیر برای خواندن از دیسک پاسخ دهد.این امر منجر به کاهش شدید Latency و افزایش چشمگیر تعداد تراکنش در ثانیه (TPS) میشود.
هارد دیسک
اگر سرور را مغز پردازشگر یک شبکه در نظر بگیریم، حافظه ذخیرهسازی آن را میتوان گنجینه و قلب تپنده دادهها نامید. این بخش، میزبان تمامی اطلاعات حیاتی، از سیستمعامل و برنامهها تا حجم انبوهی از دادههای کاربران است.
با توجه به نقش محوری این قطعه، قابلیت اطمینان (Reliability) آن از utmost importance (بالاترین درجه اهمیت) برخوردار است. چرا که هرگونه نقص میتواند منجر به از دست رفتن دادههای غیرقابل جایگزین و توقف سرویسها شود.
برای پاسخگویی به این نیاز و تضمین عملکرد بیوقفه در محیطهای پرترافیک و با uptime (زمان فعالیت) بسیار بالا، سرورها عمدتاً از درایوهایSAS )Serial Attached SCSI) استفاده میکنند. این درایوها با برخورداری از سرعت چرخش بالا (معمولاً ۱۰k یا ۱۵k RPM)، مکانیزم قویتر کنترل خطا و طول عمر بیشتر، استاندارد صنعت برای mission-critical applications (کاربردهای حیاتی) هستند.
از سوی دیگر، برای کاربردهای سبکتر یا سرورهای کوچک که هزینه در آنها اولویت اصلی است، درایوهای SATA گزینه رایجی هستند. این درایوها با وجود قیمت بسیار پایینتر و ظرفیت بالا، در مقایسه با SAS سرعت کمتر و طول عمر کوتاهتری دارند. با این حال، برای ذخیرهسازی حجم انبوهی از دادهها یا میزبانی سرویسهای کممصرف، همچنان گزینه مناسبی محسوب میشوند.
کارت RAID
RAID یک روش برای ترکیب چند هارددیسک است تا یک حافظه بزرگتر و مطمئنتر بسازیم. این کار دو فایده اصلی دارد:
پشتیبانگیری خودکار: اگر یکی از هارددیسکها خراب شود، اطلاعات روی دیسکهای دیگر safe است و هیچ دادهای از دست نمیرود.
سرعت بیشتر: با تقسیم اطلاعات بین چند دیسک، سرعت خواندن و نوشتن دادهها بسیار افزایش مییابد.
کارت RAID Controller، هسته مدیریت این سیستم است. این سختافزار تخصصی، آرایهای از درایوهای فیزیکی مستقل را به گونهای هماهنگ میکند که سیستم عامل آن را به عنوان یک یا چند درایو منطقی واحد، اما با قابلیتهای امنیتی و کارایی برتر، شناسایی کند.
دسته بندی : سرور
منابع :



